Kancelaria oferuje pomoc prawną na każdym etapie postępowania upadłościowego likwidacyjnego oraz upadłościowego układowego, tj. od przygotowania i złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, aż po wykreślenie dłużnika z rejestru przedsiębiorców. Pomagamy w przygotowaniu propozycji układowych.
Postępowanie upadłościowe i jego znaczenie
Postępowanie upadłościowe to procedura, której zadaniem jest stworzenie przedsiębiorcom, którzy zaprzestali płacenia swoich długów, warunków pozwalających na całkowite zaspokojenie wierzycieli oraz zwiększenie możliwości zachowania przedsiębiorstwa i jego działalności. Odnosi się więc ono do tych przedsiębiorców, którzy już stali się niewypłacalni, lub tych, którym ta niewypłacalność dopiero grozi.
Przesłanka ogłoszenia upadłości
Powodem ogłoszenia upadłości jest niewypłacalność dłużnika. Jest to sytuacja, gdy dłużnik nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań lub gdy przekroczą one wartość jego majątku.
Ogłoszenia upadłości dokonuje sąd, gdy opóźnienie w wykonywaniu zobowiązań dłużnika przekracza 3 miesiące, chyba, że dłużnik swoich zobowiązań niewykonuje w sposób trwały, a wierzyciele mogą być w tej sytuacji dodatkowo pokrzywdzeni. W takiej sytuacji ogłoszenia upadłości może domagać się każdy z wierzycieli.
Wniosek w postępowaniu upadłościowym
Postępowanie upadłościowe rozpoczyna się na skutek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości do sądu.
Wniosek powinien zawierać:
- dane dłużnika
- miejsce przedsiębiorstwa
- okoliczności uzasadniające złożenie wniosku
- uprawdopodobnienie wyżej wskazanych okoliczności
Niekiedy wymagane są dodatkowe dokumenty, co reguluje właściwa ustawa.
Ogłoszenie upadłości i jej konsekwencje
Upadły obowiązany jest wskazać i wydać syndykowi cały swój majątek wraz z księgami handlowymi oraz wszelką korespondencję i dokumenty. Musi też udzielać sędziemu komisarzowi oraz ustanowionemu syndykowi masy upadłości wszelkich informacji i wyjaśnień.
Pomoc prawna w postępowaniu upadłościowym
Reprezentujemy zarówno niewypłacalnych dłużników, jak i wierzycieli. Świadczymy również pomoc prawną przedsiębiorcom broniącym się przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości przez wierzycieli. Doradzamy nadzorcom sądowym, zarządcom, syndykom masy upadłości w sprawach związanych zarządem masy upadłości, windykacją wierzytelności upadłego.
Reprezentujemy upadłego, wierzyciela i syndyka w postępowaniu upadłościowym oraz w postępowaniach sądowych związanych z zaskarżaniem czynności prawnych dokonanych przez upadłego przed ogłoszeniem upadłości.
Proszę pamiętać, że nasza kancelaria jest zawsze gotowa do pomocy prawnej nawet w trudnych sprawach upadłościowych. Można polegać na naszym doświadczeniu. Zapraszamy do kontaktu.
Jak ogłosić upadłość firmy?
Postępowanie upadłościowe wszczyna się dla tych dłużników, którzy stali się niewypłacalni. Procedurę może wszcząć albo sam dłużnik, albo jego wierzyciel osobisty, a więc nie każdy wierzyciel. Innymi słowy, legitymację do złożenia wniosku będzie miał tylko wierzyciel wobec którego dłużnik odpowiada całym swoim majątkiem a nie tylko pewnymi przedmiotami. Dla przykładu, bank, który udzielił przedsiębiorcy kredytu na zakup nieruchomości, na której ustanowiono hipotekę będzie mógł złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości swojego kredytobiorcy. Dłużnik odpowiada tu jako dłużnik osobisty i rzeczowy. Nie będzie mógł natomiast złożyć wniosku o ogłoszenie upadłości przedsiębiorcy bank, który tylko ustanowił na nieruchomości tego przedsiębiorcy hipotekę (dłużnik rzeczowy).
Co prawda ustawa prawo upadłościowe reguluje poszczególne etapy upadłości przedsiębiorców, nie mniej ze względu na ponoszenie odpowiedzialności za zobowiązania spółki (więcej o odpowiedzialności członków zarządu spółek) oraz w braku praktycznej wiedzy o zasadach ogłoszenia upadłości, przedsiębiorca powinien poprosić o pomoc w ogłoszeniu upadłości ze strony wyspecjalizowanej kancelarii.
Kiedy ogłasza się upadłość?
Jak zostało to już wskazane, upadłość może być wszczęta, co do zasady, jeżeli dłużnik jest niewypłacalny. Zgodnie z ustawą prawo upadłościowe, dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego wymagalność oznacza stan, w którym wierzyciel ma prawo żądania od dłużnika spełnienia świadczenia a dłużnik ma obowiązek spełnić to żądanie. W przypadku zobowiązań terminowych, wymagalność następuje z chwilą nadejścia terminu spełnienia, zaś przy zobowiązaniach bezterminowych z chwilą wezwania dłużnika do wykonania. Ponadto, ustawa prawo upadłościowe definiuje stan niewypłacalności jako:
- opóźnienie przedsiębiorcy w wykonaniu zobowiązań pieniężnych, które przekracza trzy miesiące,
- zobowiązania pieniężne przedsiębiorcy przekraczają wartość jego majątku a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający 24 miesiące. Z zastrzeżeniem, że przesłanka ta dotyczy tylko dłużników będących osobami prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną.
Reasumując trzeba pamiętać, że wierzyciel przedsiębiorcy ma tylko prawo do złożenia wniosku o ogłoszenie jego upadłości, ale sam przedsiębiorca ma już obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli któraś z przesłanego niewypłacalności wystąpi.
Poza dłużnikiem i jego wierzycielem osobistym, wniosek o ogłoszenie upadłości może złożyć także:
1) w stosunku do spółki jawnej, spółki partnerskiej, spółki komandytowej oraz spółki komandytowo-akcyjnej – każdy ze wspólników odpowiadających bez ograniczenia za zobowiązania spółki;
2) w stosunku do osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – każdy, kto na podstawie ustawy, umowy spółki lub statutu ma prawo do prowadzenia spraw dłużnika i do jego reprezentowania, samodzielnie lub łącznie z innymi osobami;
3) w stosunku do przedsiębiorstwa państwowego – także organ założycielski;
4) w stosunku do jednoosobowej spółki Skarbu Państwa – także pełnomocnik Rządu, państwowa osoba prawna, organ lub inna jednostka uprawniona do wykonywania praw z akcji lub udziałów należących do Skarbu Państwa;
5) w stosunku do osoby prawnej, spółki jawnej, spółki partnerskiej oraz spółki komandytowej i komandytowo-akcyjnej, będących w stanie likwidacji – każdy z likwidatorów;
6) w stosunku do osoby prawnej wpisanej do Krajowego Rejestru Sądowego – kurator ustanowiony na podstawie art. 42 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;
7) w stosunku do dłużnika, któremu została udzielona pomoc publiczna o wartości przekraczającej 100 000 euro – organ udzielający pomocy;
8) w stosunku do dłużnika, wobec którego prowadzona jest egzekucja przez zarząd przymusowy albo przez sprzedaż przedsiębiorstwa, na podstawie Kodeksu postępowania cywilnego – zarządca ustanowiony w tym postępowaniu.
Wniosek o ogłoszenie upadłości przedsiębiorcy może złożyć również spadkobierca, małżonek i każde z dzieci lub rodziców zmarłego przedsiębiorcy, nawet gdyby nie dziedziczyły po zmarłym spadku. Należy tylko pamiętać, że wniosek o ogłoszenie upadłości zmarłego przedsiębiorcy może zostać złożony w terminie roku od dnia jego śmierci.
Uwaga, przy składaniu wniosku o ogłoszenie upadłości należy pamiętać o przesłankach oddalenia wniosku. I tak, sąd oddala wniosek o ogłoszenie upadłości złożony przez wierzyciela, jeżeli dłużnik wykaże, że wierzytelność ma w całości charakter sporny, a spór zaistniał między stronami przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości. Broniący się przed ogłoszeniem upadłości dłużnik, powinien przedstawić w sądzie np. mail’ową korespondencję z wierzycielem w której kwestionuje swój obowiązek zapłaty lub termin wymagalności roszczenia, może to być również doręczone wierzycielowi oświadczenie o potrąceniu.
Kolejną przesłanką oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości przedsiębiorcy (uwaga: przesłanki te nie dotyczą oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenta), jest nie wystarczający majątek na zaspokojenie kosztów postępowania lub majątek wystarczający jedynie na zaspokojenie tych kosztów. Sztandarowym przykładem będzie np. nieruchomość przedsiębiorcy obciążona hipoteką w takim stopniu, że środki uzyskane z jej sprzedaży nie wystarczą na zaspokojenie kosztów postępowania albo wystarcza tylko na pokrycie tych kosztów.
Ponadto, sąd może oddalić wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli stwierdzi że majątek dłużnika jest obciążony hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską w takim stopniu, że pozostały jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania.
Pomimo zaistnienia dwóch powyższych przesłanek oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości, sąd ogłosi upadłość przedsiębiorcy, jeżeli:
- zostanie uprawdopodobnione że obciążenia majątku dłużnika są bezskuteczne według przepisów ustawy, albo
- obciążenia majątku dłużnika dokonane zostały w celu pokrzywdzenia wierzycieli, jak również jeżeli
- zostanie uprawdopodobnione, że dłużnik dokonał innych czynności prawnych bezskutecznych według przepisów ustawy, którymi wyzbył się majątku wystarczającego na zaspokojenie kosztów postępowania, a okoliczności sprawy wskazują, że zastosowanie przepisów o bezskuteczności i zaskarżaniu czynności upadłego doprowadzi do uzyskania majątku o wartości przekraczającej przewidywaną wysokość kosztów.
Formalna procedura
W postępowaniu o ogłoszenie upadłości przedsiębiorcy występują uczestnicy postępowania, którymi są: dłużnik oraz osoba składająca wniosek o ogłoszenie upadłości.
Jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości dotyczy przedsiębiorstwa państwowego lub jednoosobowej spółki Skarbu Państwa, sąd ma obowiązek niezwłocznego zawiadomienia o złożonym wniosku odpowiednie organy. W przypadku śmierci dłużnika po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości, konieczne jest ustanowienie kuratora.
Sprawę o ogłoszenie upadłości sąd rozpoznaje na posiedzeniu niejawnym. Przepisy ustawy prawo upadłościowe stanowią, że postanowienie o ogłoszenie upadłości zostaje wydane w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku. Zażalenie na postanowienie o ogłoszeniu upadłości rozpoznawane jest w terminie 1 miesiąca przez sąd drugiej instancji licząc od dnia przedstawienia mu akt sprawy. Niestety oba terminy mają charakter terminów instrukcyjnych. Dla uczestników postępowania oznacza to, ogłoszenie upadłości po tym terminie nie jest dotknięte żadną wadą prawną. Z doświadczenia wynika jednak, że największa przewlekłość powstaje w postępowaniu międzyinstancyjnym, tj. po wydaniu postanowienia w przedmiocie ogłoszenia upadłości a przed przedstawieniem akt sprawy sądowi II instancji. Możliwe, że ten stan rzeczy wynika z braku uregulowania terminu nawet instrukcyjnego, w ciągu którego akta sprawy powinne być przedstawione sądowi II instancji.
Wniosek o ogłoszenie upadłości sąd może zwrócić. Będzie to miało miejsce w sytuacji, gdy:
- wniosek nie odpowiada wymogom określonym w ustawie lub
- wniosek nie został należycie opłacony,
- sprawie nie można nadać dalszego biegu, przez co należy rozumieć, brak lub wskazanie nieprawidłowego adresu dłużnika, lub niewykonanie innych zarządzeń.
Co do zasady, wniosek o ogłoszenie upadłości może być cofnięty. Sąd może uznać cofnięcie wniosku za niedopuszczalne, jeżeli prowadziłoby to do pokrzywdzenia wierzyciel. Jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości zostanie cofnięty przez wierzyciela, po wykonaniu przez dłużnika wymagalnych zobowiązań pieniężnych, to kosztami sądowymi obciążany jest dłużnik. Podobnie, gdy wniosek o ogłoszenie upadłości został oddalony z powodów, o których wspomniano powyżej. W obu sytuacjach dłużnik obowiązany jest do zwrotu wierzycielowi poniesionych przez niego kosztów.
Sąd może żądać od wnioskodawcy również zaliczki, pod rygorem odrzucenia wniosku.
Również wierzyciel, który złożył wniosek o ogłoszenie upadłości może ponieść konsekwencje swojego działania o ile podjął je w złej wierze. Przede wszystkim, sąd oddalając taki wniosek złożony przez wierzyciela w złej wierze, obciąża go kosztami postępowania i może nakazać takiemu wierzycielowi złożenie publicznego oświadczenia o odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Ponadto dłużnik jak i osoba trzecia nabywa roszczenie przeciwko takiemu wierzycielowi o naprawienie szkody.
Na postanowienie sądu kończące postępowanie przysługuje zażalenie. Nie przysługuje natomiast:
– skarga kasacyjna na postanowienie sadu drugiej instancji
– skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.